Mijn naam is Viola Talloway. Ik ben in 1952 geboren te Paramaribo en groeide daar tot mijn negentiende levensjaar op.
Ik was een dappere tiener, maar geen vechtersbaas. Ik kwam goed op voor mezelf én voor anderen.
Op vijftienjarige leeftijd besloot het lot dat ik zwanger raakte van mijn eerste kind. Op mijn negentiende reisde ik met mijn vierde kind van zes weken oud naar Nederland, op zoek naar een beter en waardiger leven.
Mijn zoektocht naar autonomie, naar een stevige basis voor mijzelf en mijn kinderen, schreef ik op in mijn autobiografie ‘De kracht van de stem’.
Het leven is net een boek, alle bladzijden moeten gelezen worden. Deze uitspraak zegt veel over mij, over hoe ik in het leven sta. Vaak viel ik, maar áltijd stond ik weer op. Sterker dan ooit tevoren.
Het is mijn missie om anderen te inspireren om niet op te geven. Dat je in je eigen kracht moet blijven geloven, ook als het tegenzit of als je teleurgesteld bent geraakt in jezelf. Wat je ook is overkomen: het is nooit te laat om weer op te staan. Door te vechten en door te zetten kun je je eigen geluk bepalen.
Ik zet me in het bijzonder in voor jonge vrouwen, tienermoeders en -vader. Dit doe ik door middel van lezingen en een-op-een coaching.
Het land van de witte mensen; daar gaat Viola op haar negentiende naartoe. Haar zoon van zes weken oud neemt ze mee, haar overige drie kinderen blijven op dat moment achter bij haar ouders.
Wat volgt is een zoektocht naar autonomie, naar een stevige basis voor haar en haar kinderen. Viola krijgt daarbij vele tegenslagen te verduren, waaronder haar huwelijk, waarin geweld de overhand neemt. Zal het haar lukken om los te breken uit deze verwoestende verbintenis? En wat was er nodig om van tienermoeder uit te groeien tot succesvol zakenvrouw?
Dit boek beschrijft het waargebeurde levensverhaal van Viola Talloway, vanaf het moment dat zij in 1952 werd geboren. Een verhaal over doorzettingsvermogen, acceptatie en onvoorwaardelijke moederliefde.
